Kimi bilginlerce, ilkel toplumlarda algılayıcıyla algılanan nesne arasında varolduğu öngörülen özel bağ. (Örneğin bir ilkelin, baktığı bir ağaç ya da nesnede insansal özellikler görmesi oluşumu.) bk. canlandırmacılık. krş. kutgüç, atasoy, doğaya tapma, hayvana tapma.